Ρεάλ Μαδρίτης: Πρωταθλήτρια με τη σφραγίδα του Ζιντάν

Η Ρεάλ Μαδρίτης είναι εδώ και μερικά εικοσιτετράωρα πρωταθλήτρια Ισπανίας για τη σεζόν 2019-20, κατακτώντας τον τίτλο για 34η φορά στην ιστορία της και μόλις τρίτη την τελευταία οκταετία. Το γεγονός πως τα τελευταία χρόνια ο σύλλογος δε βρίσκει συχνά το δρόμο για την κορυφή του ισπανικού ποδοσφαίρου αναδεικνύει από μόνο του τη μεγάλη σημασία που έχει η φετινή επιτυχία για τους “μερένχες”, με το πρωτάθλημα αυτό να φέρει φαρδιά πλατιά την υπογραφή του σπουδαίου Ζινεντίν Ζιντάν δίχως καμία αμφιβολία.

Ο Γάλλος τεχνικός είχε θέσει από την αρχή της σεζόν την κατάκτηση της La Liga ως το μεγάλο στόχο της Ρεάλ για φέτος, γνωρίζοντας πόσο πολύ είχε ανάγκη το κλαμπ αυτόν τον τίτλο. Οι επιτυχίες στο Champions League, άλλωστε, είχαν γίνει… ρουτίνα για τη “βασίλισσα” ειδικά τα τελευταία χρόνια, όμως την τελευταία δεκαετία μόλις άλλες δυο φορές είχε κατακτηθεί το πρωτάθλημα, το 2012 και το 2017. Μετά το τέλος του αγώνα με τη Βιγιαρεάλ, όταν και η Ρεάλ στέφθηκε και επίσημα πρωταθλήτρια, ο Ζιντάν δήλωσε πως θεωρεί αυτόν τον τίτλο πιο σημαντικό από το Champions League, και έστω κι αν αυτό έχει μια μικρή δόση υπερβολής, δείχνει με χαρακτηριστικό τρόπο πόσο πολύ ήθελαν αυτό το τρόπαιο στη Μαδρίτη.

Είναι γνωστό πως πέρσι είδαμε τη χειρότερη έκδοση της Ρεάλ στη σύγχρονη ιστορία της, σε μια σεζόν όπου η ομάδα προσπαθούσε να προσαρμοστεί στη μετά-Ρονάλντο και μετά-Ζιντάν εποχή, που εμπιστεύθηκε δύο προπονητές που έμοιαζαν καταδικασμένοι να αποτύχουν (αρχικά τον Λοπετέγκι και στη συνέχεια τον Σολάρι), που δεν κατάφερε να πετύχει κανένα στόχο. Ο Ζιντάν γύρισε ξανά τον Μάρτιο του 2019, δε μπόρεσε να κάνει… θαύματα στα εναπομείναντα παιχνίδια της σεζόν, όμως τη χρονιά που ακολούθησε επανέφερε τη Ρεάλ σε τροχιά επιτυχιών.

Η αποθέωση του Ζινεντίν Ζιντάν από τους ποδοσφαιριστές του λίγες στιγμές μετά την εξασφάλιση του τίτλου

Το περσινό καλοκαίρι η “βασίλισσα” ξόδεψε αρκετά και αποφάσισε να προχωρήσει σε μεταγραφές που προκάλεσαν αίσθηση μετά από χρόνια. Παρ’ όλα αυτά, σχεδόν τίποτα δεν άλλαξε ουσιαστικά στην ομάδα, αφού οι νέες προσθήκες δε μπόρεσαν να διαδραματίσουν σπουδαίο ρόλο. Ο “λαμπερός” Εντέν Αζάρ πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της σεζόν τραυματίας και προσέφερε ελάχιστα, ο Λούκα Γιόβιτς δε μπόρεσε ποτέ να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις αν και πήρε πολύ λίγες ευκαιρίες, ο Μιλιτάο ήταν πάντα η τρίτη ή τέταρτη επιλογή στα στόπερ και ο Ροντρίγκο μπορεί να έδειξε ότι έχει ταλέντο, ωστόσο έχει ακόμη πολλά να μάθει για να μπορέσει να σταθεί και να γίνει πρωταγωνιστής σε έναν σύλλογο όπως η Ρεάλ. Μόνο ο Φερλάν Μεντί ικανοποίησε, δημιουργώντας ανταγωνισμό στον Μαρσέλο στα αριστερά της άμυνας και… εκτοπίζοντας σε αρκετά παιχνίδια τον Βραζιλιάνο, πραγματοποιώντας και πολύ καλές εμφανίσεις.

Ο “Ζιζού” λοιπόν έπρεπε να στηριχθεί ξανά στους ίδιους και τους ίδιους παίκτες, αυτούς με τους οποίους είχε φτάσει στο πρόσφατο παρελθόν σε μεγάλες επιτυχίες αλλά και αυτούς που πέρσι απογοήτευσαν. Κι όμως, η ίδια ομάδα που πέρσι βγήκε εκτός από όλους τους στόχους της νωρίς νωρίς, ήταν αυτή που κατέκτησε φέτος το πρωτάθλημα στην Ισπανία και αυτό, δίχως αμφιβολία, είναι έργο του σπουδαίου Γάλλου τεχνικού. Ο Ζιντάν επανέφερε ξανά τη νοοτροπία νικητή στους “μερένχες”, ενέπνευσε και πάλι τα “βαριά χαρτιά” της ομάδας όπως τον Σέρχιο Ράμος (10 γκολ στο πρωτάθλημα με τον αρχηγό να δηλώνει παρών στα δύσκολα) και τον Καρίμ Μπενζεμά (21 γκολ, πρώτος σκόρερ και φέτος για τη Ρεάλ), ανέδειξε παίκτες όπως τον Φεντερίκο Βαλβέρδε που ήταν η αποκάλυψη της χρονιάς, ενώ ακόμη και ο Κουρτουά που τους πρώτους μήνες του στο “Μπερναμπέου” δέχθηκε πολλά πυρά για τις κακές εμφανίσεις του, φέτος ήταν επιβλητικός κάτω από τα δοκάρια και ολοκλήρωσε τη σεζόν μόλις με 20 γκολ παθητικό και 18 clean sheets.

Ο 48χρονος προπονητής διαχειρίστηκε εξαιρετικά για μία ακόμη φορά το υλικό που είχε στα χέρια του, ενώ προετοίμασε ιδανικά την ομάδα για την περίοδο που ακολούθησε μετά τη διακοπή λόγω της πανδημίας, με τη Ρεάλ (που έκανε επανεκκίνηση στο -2 από τη Μπαρτσελόνα) να τρέχει ένα σερί 10 νικών σε ισάριθμα παιχνίδια στην επανέναρξη, σερί εκπληκτικό που της έδωσε τελικά και τον τίτλο. Και μπορεί οι “μερένχες” να μην εντυπωσίασαν με το ποδόσφαιρο που έπαιξαν στην επανέναρξη αυτή, όμως με τις συνθήκες που είχαν διαμορφωθεί το κύριο ζητούμενο ήταν το αποτέλεσμα, με τη Ρεάλ να έχει τον τρόπο να παίρνει αυτό που θέλει σε όλα τα παιχνίδια, φτάνοντας εν τέλει στην κατάκτηση του πρωταθλήματος.

Ίσως επειδή η κλάση του Ζινεντίν Ζιντάν ως ποδοσφαιριστή ήταν τεράστια, ίσως γιατί η Ρεάλ Μαδρίτης ως μέγεθος από μόνη της είναι τόσο σπουδαία που επισκιάζει τον εκάστοτε προπονητή που κάθεται στην άκρη του πάγκου, ο Γάλλος δεν έχει κερδίσει ακόμη την αναγνώριση που του αξίζει ως τεχνικός, παρά το γεγονός πως οι επιτυχίες του είναι πάμπολλες. Με το φετινό πρωτάθλημα, έφτασε τους έντεκα τίτλους ως προπονητής της Ρεάλ (τρία Champions League, δύο πρωταθλήματα, δύο ευρωπαϊκά Σούπερ Καπ, δύο ισπανικά Σούπερ Καπ, δύο Παγκόσμια Κύπελλα Συλλόγων) και είναι o δεύτερος πιο επιτυχημένος τεχνικός στην ιστορία του κλαμπ πίσω μόνο από τον θρυλικό Μιγκέλ Μουνιόθ που έχει δεκατέσσερις, έχοντας καθίσει στον πάγκο της Ρεάλ βέβαια και ισάριθμα χρόνια. Για πολλούς ο Ζιντάν είναι ο καταλληλότερος για να κοουτσάρει αυτή την ομάδα. Μία προσωπικότητα που σέβονται όλοι οι ποδοσφαιριστές, ένας άνθρωπος που μεταδίδει στους παίκτες του ηρεμία και την πεποίθηση πως στο τέλος θα καταφέρουν να βγουν εκείνοι νικητές, ένας προπονητής που έχει κάνει το όνομά του πλέον συνώνυμο των επιτυχιών.

Ένα ακόμη τρόπαιο στο εντυπωσιακό παλμαρέ του "Ζιζού" ως προπονητής της Ρεάλ

Η επόμενη μέρα στη Μαδρίτη

Στη Ρεάλ Μαδρίτης απολαμβάνουν ακόμη τα μεθεόρτια της κατάκτησης του πρωταθλήματος, έχουν μία ακόμη τελευταία πρόκληση για αυτή τη σεζόν (στο Champions League εκκρεμεί η ρεβάνς με τη Μάντσεστερ Σίτι στην Αγγλία με την ισπανική ομάδα να έχει χάσει το πρώτο ματς με 1-2), όμως οι σκέψεις πηγαίνουν αυτόματα και στην επόμενη μέρα, η οποία προβλέπεται δύσκολη για την ομάδα και τον Ζινεντίν Ζιντάν. Κι αυτό γιατί οι τεράστιες οικονομικές επιπτώσεις της πανδημίας οδήγησαν τον Φλορεντίνο Πέρεθ στο να δηλώσει πως η ομάδα δε θα κάνει ακριβές μεταγραφές αυτό το καλοκαίρι, συν το ότι τρέχει και το πρότζεκτ της ανακαίνισης του “Σαντιάγο Μπερναμπέου”. Αντίθετα, οι “μερένχες” θα δώσουν προτεραιότητα στις πωλήσεις προκειμένου να γεμίσουν τα ταμεία. Ήδη έγινε η αρχή με τον Χακίμι (πήγε με 40 εκατομμύρια στην Ίντερ) και αναμένεται να ακολουθήσουν κι άλλοι, όπως ο αδιάφορος Μπέιλ ή ο Χάμες Ροντρίγκες.

Έτσι λοιπόν ο Ζιντάν θα πρέπει να στηριχθεί λίγο πολύ και πάλι στον ίδιο κορμό αν όντως δε γίνουν σημαντικές προσθήκες, με ό, τι συνεπάγεται αυτό. Η πρόκληση θα είναι μεγάλη για τον Γάλλο, ο οποίος θα πρέπει να βγάλει και πάλι το καλύτερο δυνατό από τους παίκτες του αλλά και να αναζητήσει ξανά τις καλύτερες λύσεις εκ των έσω, ειδικά στην επίθεση, εκεί που η Ρεάλ δείχνει να έχει το μεγαλύτερο πρόβλημα παρά την πληθώρα επιλογών. Παρά τις δυσκολίες όμως, η Ρεάλ του Ζιντάν έχει αποδείξει πως γνωρίζει ίσως καλύτερα από κάθε άλλη ομάδα τον δρόμο για τη διάκριση.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΕΚΑΚΗΣ