Η Λατινική Αμερική στη σέντρα

Η αρχαιότερη ποδοσφαιρική διοργάνωση στον κόσμο σε επίπεδο εθνικών ομάδων, το Κόπα Αμέρικα, ξεκινά απόψε (ξημερώματα για εμάς στην Ελλάδα) και όπως είναι λογικό συγκεντρώνει πάνω του τα βλέμματα όλου του κόσμου, ειδικά σε ένα καλοκαίρι στο οποίο δεν υπάρχει ένα άλλο τόσο σπουδαίο τουρνουά όπως Euro ή Μουντιάλ. Οι καλύτερες ομάδες της Λατινικής Αμερικής, μαζί με δύο… προσκεκλημένες από την Ασία, θα ριχτούν στη μάχη για τον τίτλο της κορυφαίας της ηπείρου και μπορεί όλοι να περιμένουμε τη Βραζιλία και την Αργεντινή να πρωταγωνιστήσουν, όμως στη διοργάνωση αυτή, που θα φιλοξενηθεί για πέμπτη φορά στη Βραζιλία και πρώτη μετά από 30 χρόνια, υπάρχουν πολλές ακόμη ομάδες οι οποίες έχουν τα φόντα για να φτάσουν ψηλά.

Ξεκινώντας από τους διοργανωτές, η Βραζιλία είναι το μεγάλο φαβορί για να φτάσει στην κατάκτηση του τροπαίου, όχι μόνο επειδή είναι η οικοδέσποινα. Οι «καριόκας» έχουν ένα πολύ καλό υλικό, ένα ρόστερ με λύσεις σε όλες τις θέσεις και ένα σύνολο με αρκετή ποιότητα, ακόμη κι αν δε μπορούν να υπολογίζουν στο μεγάλο τους αστέρι, τον Νεϊμάρ, ο οποίος τραυματίστηκε στον αστράγαλο στο πρόσφατο φιλικό με το Κατάρ και θα χάσει τη διοργάνωση. Η πληρότητα που έχουν πάντως σαν ομάδα είναι ένα μεγάλο όπλο για να τους φτάσει μέχρι το τέρμα του δρόμου. Η παρουσία των Άλισον και Έντερσον στο τέρμα, των Ντάνι Άλβες, Τιάγκο Σίλβα, Μαρκίνιος, Μιράντα στην άμυνα, των Φερναντίνιο, Κασεμίρο, Αρτούρ, Κουτίνιο στη μεσαία γραμμή και των Φιρμίνο και Γκαμπριέλ Ζεσούς στην επίθεση αποδεικνύει του λόγου το αληθές. Οι πεντάκις πρωταθλητές κόσμου ψάχνουν σε αυτή τη διοργάνωση την εξιλέωση, μιας και στο Μουντιάλ που έγινε πέρσι στα γήπεδα της Ρωσίας πήγαν με τεράστιες φιλοδοξίες αλλά αποκλείστηκαν στα προημιτελικά από το Βέλγιο, ενώ στην ίδια διοργάνωση που φιλοξένησαν πριν πέντε χρόνια, ταπεινώθηκαν από τη Γερμανία στα ημιτελικά και ακόμη δεν έχουν κλείσει εκείνες τις πληγές τους. Τώρα, μέσα στο σπίτι της, η Βραζιλία θέλει να ξορκίσει τα «φαντάσματα» και αυτό θα το καταφέρει μόνο αν κατακτήσει το ένατο Κόπα Αμέρικα της ιστορίας της και πρώτο από το 2007.

Αντίπαλον δέος της Βραζιλίας για μία ακόμη διοργάνωση είναι η Αργεντινή. Η «αλμπισελέστε» ψάχνει και αυτή τη λύτρωση μέσα από το φετινό Κόπα Αμέρικα, μιας και οι αποτυχίες τα τελευταία χρόνια είναι πολλές και απανωτές. Τον χαμένο τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2014 ήρθαν να διαδεχθούν άλλοι δύο χαμένοι τελικοί Κόπα Αμέρικα από τη Χιλή (2015, 2016), ενώ πέρσι στο Μουντιάλ οι Αργεντινοί έμειναν εκτός από τη Γαλλία στους «16». Από το περασμένο καλοκαίρι μέχρι σήμερα έγιναν αρκετές αλλαγές στην ομάδα. Ο Λιονέλ Σκαλόνι που διαδέχθηκε ως προσωρινός τεχνικός τον Χόρχε Σαμπάολι στον πάγκο τελικά έμεινε να καθοδηγήσει την Αργεντινή στο τουρνουά, ο Λιονέλ Μέσι πήρε τον χρόνο του μένοντας εκτός για μεγάλο χρονικό διάστημα από τις υποχρεώσεις της εθνικής αλλά τελικά επέστρεψε έχοντας άλλη μια ευκαιρία να φτάσει στη διάκριση με το εθνόσημο, με το οποίο έχει βιώσει τόσες απογοητεύσεις, ενώ πραγματοποιήθηκε και μια μεγάλη ανανέωση, με το ρόστερ να αλλάζει πολύ σε σχέση με τους παίκτες που ταξίδεψαν πέρσι στη Ρωσία. Η Αργεντινή θα έχει τους σταρ της σε αυτή τη διοργάνωση (Μέσι, Αγουέρο, Ντι Μαρία, Ντιμπάλα), θα έχει το νέο «αίμα» (Λο Σέλσο, Παρέδες, Σαράβια, Λαουτάρο Μαρτίνες) και θα προσπαθήσει στην έδρα της «μισητής» αντιπάλου Βραζιλίας να φτάσει επιτέλους σε ένα τρόπαιο, κάτι που έχει να καταφέρει από το μακρινό πλέον 1993.

Η ομάδα που φαντάζει ως η επικρατέστερη για να μπει σφήνα ανάμεσα σε Βραζιλία και Αργεντινή και να τους χαλάσει τα σχέδια δεν είναι άλλη από την Ουρουγουάη. Η πολυνίκης του θεσμού (15 κατακτήσεις, η τελευταία το 2011), έχει όλα τα φόντα για να πρωταγωνιστήσει σε άλλη μια διοργάνωση. Ο Όσκαρ Ταμπάρες, παρά τα σοβαρά προβλήματα υγείας του, θα καθοδηγήσει ξανά τη «σελέστε», η οποία έχει να επιδείξει και πάλι ένα σύνολο με ομοιογένεια, μεγάλη εμπειρία και πολύ ταλέντο. Η Ουρουγουάη διαθέτει ίσως το καλύτερο επιθετικό δίδυμο της διοργάνωσης, με Σουάρες και Καβάνι (ερωτηματικό η κατάσταση του φορ της Μπαρτσελόνα πάντως γιατί προέρχεται από τραυματισμό), ενώ δίπλα και σε άλλους ακόμη έμπειρους παίκτες (Γκοδίν, Κάσερες) έχει να επιδείξει ποδοσφαιριστές που έχουν κι αυτοί πλέον την ωριμότητα να την καθοδηγήσουν (Χιμένες, Βεσίνο, Τορέιρα, Στουάνι) αλλά και κάποιους νεαρούς με σπουδαίες προοπτικές (Μπετανκούρ, Βαλβέρδε). Η «σελέστε» δείχνει πάντως μια αξιοθαύμαστη σταθερότητα τα τελευταία χρόνια, έχοντας πρωταγωνιστήσει στις περισσότερες διοργανώσεις που έχει πάρει μέρος αυτή τη δεκαετία (ημιτελικά Μουντιάλ 2010, κατάκτηση Κόπα Αμέρικα 2011, προημιτελικά Μουντιάλ 2018).

Φυσικά υπάρχουν κι άλλες ομάδες με μεγάλες δυνατότητες, που θα προσπαθήσουν για την υπέρβαση. Η πρωταθλήτρια των δύο προηγούμενων διοργανώσεων, Χιλή, θέλει να υπερασπιστεί το στέμμα της και να πάρει το αίμα της πίσω για την αποτυχία πρόκρισης στο τελευταίο Μουντιάλ. Της προσπάθειάς της θα ηγηθούν για μια ακόμη φορά ο Αρτούρο Βιντάλ και ο Αλέξις Σάντσες, που προέρχεται από μια απογοητευτική χρονιά με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και θέλει να «ρεφάρει». Η Κολομβία επίσης συγκαταλέγεται στους δυνατούς ανταγωνιστές, με τους Φαλκάο και Χάμες Ροντρίγκες να είναι και πάλι οι μεγάλοι της σταρ. Με πολύ ενδιαφέρον περιμένουμε την πορεία του Περού, που πέρσι συμμετείχε σε Μουντιάλ μετά από 36 χρόνια και είναι μια ομάδα με αρκετό ταλέντο που καθοδηγείται από τους… «αγέραστους» Γκερέρο και Φαρφάν, της Παραγουάης του Μιγκέλ Αλμιρόν, που τον χειμώνα πήρε τη μεγάλη μεταγραφή για την Premier League και τη Νιούκαστλ, αλλά και της Βενεζουέλας του Σάλομον Ροντόν, που προέρχεται από μια πολύ καλή χρονιά με τις «καρακάξες».

Τέλος, οι ομάδες που φαντάζουν ως οι πιο αδύναμες και θα είναι μάλλον έκπληξη αν περάσουν στα νοκ άουτ είναι το Εκουαδόρ, η Βολιβία και οι δυο προσκεκλημένες. Η Ιαπωνία που μετέχει για πρώτη φορά μετά από είκοσι χρόνια ως καλεσμένη σε αυτό το τουρνουά όμως κατεβάζει μια ομάδα που αποτελείται ως επί το πλείστον από νεαρούς ποδοσφαιριστές θέλοντας να κάνει μια καλή πρόβα εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων στο Τόκιο του χρόνου, αλλά και το Κατάρ που κατέκτησε πριν λίγους μήνες το πρώτο του Κύπελλο Ασίας με εξαιρετικές εμφανίσεις, θέλει να τεστάρει τις δυνατότητές του καθώς μην ξεχνάμε πως θα φιλοξενήσει το επόμενο Παγκόσμιο Κύπελλο (2022), όμως δύσκολα θα μπορέσει να φανεί ανταγωνιστικό.

Η μεγάλη γιορτή του λατινοαμερικάνικου ποδοσφαίρου ξεκινά λοιπόν και το ταξίδι αυτό θα διαρκέσει ως τις 7 Ιουλίου, όταν και θα διεξαχθεί ο τελικός στο ιστορικό, όσο και επιβλητικό, «Μαρακανά». Ας την απολαύσουμε με την ελπίδα να δούμε ωραία μπάλα, αρκετές συγκινήσεις και μια διοργάνωση που θα μείνει στη μνήμη.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΕΚΑΚΗΣ