Αφιέρωμα στο Champions League 2020-21: Α' Όμιλος

Λίγες ημέρες πλέον μας χωρίζουν από την έναρξη μιας ακόμη σεζόν στο Champions League, η οποία όπως είναι λογικό δε θα μοιάζει με καμία άλλη. Στην πιο αλλόκοτη χρονιά της ιστορίας λόγω φυσικά του κορωνοϊού, όπου είχαμε τις τελευταίες φάσεις της διοργάνωσης της σεζόν 2019-20 να διεξάγονται σε μορφή Final-8 και τον τελικό να παίζεται στις 23 Αυγούστου, η φάση των ομίλων κάνει σέντρα στις 20 Οκτώβρη και η αγωνία μας για το τι θα δούμε και φέτος στην κορυφαία ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση είναι μεγάλη. Σε μια σεζόν που κανείς δε μπορεί να γνωρίζει πώς θα εξελιχθεί και πόσο ομαλά θα κυλήσει (όλα θα εξαρτηθούν από την πορεία της πανδημίας πανευρωπαϊκά), με την UEFA να έχει πλέον θεσπίσει τους δικούς της κανόνες για τις ομάδες που αντιμετωπίζουν προβλήματα με πολλά κρούσματα (θα χάνουν τα ματς στα χαρτιά όσες ομάδες δε μπορούν να συμπληρώσουν τουλάχιστον 13 παίκτες στην αποστολή) και με τα γήπεδα άδεια ή τέλος πάντων με λίγο κόσμο ανάλογα τα πρωτόκολλα που υπάρχουν σε κάθε χώρα, προβλέψεις σίγουρα δε μπορούν να γίνουν. Αυτό που γνωρίζουμε είναι πως οι κορυφαίες ευρωπαϊκές ομάδες είναι έτοιμες να ριχτούν στη μάχη των ομίλων, άλλες ενισχυμένες, άλλες αποδυναμωμένες, άλλες με τεράστιες φιλοδοξίες, άλλες πρωτάρες. Και μέσα από ένα ακόμη αφιέρωμα του blog μας θα πάμε να τις γνωρίσουμε καλύτερα μία προς μία, με την ελπίδα το ποδόσφαιρο να είναι το μοναδικό που θα μας απασχολήσει φέτος.

 

Α’ ΟΜΙΛΟΣ

 

ΜΠΑΓΕΡΝ ΜΟΝΑΧΟΥ

Έτος ίδρυσης: 1900

Πρόεδρος: Καρλ-Χάιντς Ρουμενίγκε

Γήπεδο: “Allianz Arena”, Μόναχο (75.000 θεατές)

Τίτλοι: 30 Πρωταθλήματα Γερμανίας, 20 Κύπελλα Γερμανίας, 8 Σούπερ Καπ Γερμανίας, 6 Κύπελλα Πρωταθλητριών/Champions League, 1 Κύπελλο ΟΥΕΦΑ, 1 Κύπελλο Κυπελλούχων, 2 Σούπερ Καπ Ευρώπης

 

 

Με 15 σερί νίκες από την ώρα που επέστρεψαν οι ομάδες στη δράση μετά την καραντίνα μέχρι και την τυπική λήξη της σεζόν 2019-20, η Μπάγερν Μονάχου κερδίζει άνετα τον τίτλο της κορυφαίας ομάδας από το lockdown και έπειτα. Η τρομερή δουλειά που έκαναν οι Βαυαροί στη διάρκεια της αγωνιστικής απραξίας βγήκε στον αγωνιστικό χώρο και βοήθησε τη Μπάγερν στο να κατακτήσει ένα ακόμη νταμπλ στη Γερμανία, μα κυρίως το έκτο Champions League της ιστορίας της, θριαμβεύοντας στο Final-8 της Λισσαβώνας, σκορπώντας ενίοτε τον… τρόμο (ποιος θα ξεχάσει το επικό 8-2 επί της Μπαρτσελόνα) και δικαιολογώντας τον τίτλο του απόλυτου φαβορί που της είχε δοθεί από καιρό. Η Μπάγερν μαλιστα, έγινε η πρώτη ομάδα που κατακτά τη διοργάνωση έχοντας μόνο νίκες και αυτό από μόνο του λέει τα πάντα. Η πρωταθλήτρια Ευρώπης είναι ένα πολύ μεγάλο φαβορί για να υπερασπιστεί τα κεκτημένα της στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση, έχοντας δυναμώσει ακόμη περισσότερο μεσοεπιθετικά με την προσθήκη του Σανέ αλλά και προσθέτοντας περισσότερες λύσεις στο ρόστερ της με την απόκτηση παικτών όπως ο Ντάγκλας Κόστα, ο Ρόκα, ο Σαρ και ο Τσούπο-Μοτίνγκ. Μοναδικός της εχθρός η κόπωση, η οποία ήδη έχει αρχίσει να φαίνεται σε κάποια παιχνίδια της στη Bundesliga, αφού μην ξεχνάμε πως οι Βαυαροί παίζουν ασταμάτητα τους τελευταίους μήνες.

 

ΤΟ ΡΟΣΤΕΡ

Τερματοφύλακες: Μανουέλ Νόιερ, Αλεξάντερ Νούμπελ, Ρον-Θόρμπεν Χόφμαν

Αμυντικοί: Μπενζαμίν Παβάρ, Μπούνα Σαρ, Ζερόμ Μπόατενγκ, Νίκλας Ζούλε, Νταβίντ Αλάμπα, Τανγκί Κουασί, Κρις Ρίτσαρντς, Λούκας Ερναντές, Αλφόνσο Ντέιβις

Μέσοι: Τζόσουα Κίμιχ, Λίον Γκορέτσκα, Κορεντίν Τολισό, Μαρκ Ρόκα, Χάβι Μαρτίνες, Τζαμάλ Μουσιάλα

Επιθετικοί: Λιρόι Σανέ, Σερζ Γκνάμπρι, Κίνγκσλεϊ Κομάν, Ντάγκλας Κόστα, Τόμας Μίλερ, Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι, Έρικ Μαξίμ Τσούπο-Μοτίνγκ, Τζόσουα Τσίρκζεε

 

Ο προπονητής: Χάνσι Φλικ

Ανέλαβε στα μέσα της περσινής περιόδου ως προσωρινός διάδοχος του Νίκο Κόβατς και με αυτά που κατάφερε όχι απλά μονιμοποιήθηκε στην άκρη του πάγκου, αλλά θεωρείται σήμερα ως ένας από τους καλύτερους Ευρωπαίους τεχνικούς! Βοηθός για χρόνια του Γιοακίμ Λεβ στην εθνική Γερμανίας, ο Χάνσι Φλικ έψαχνε την ευκαιρία να δείξει την αξία του ως πρώτος προπονητής και μόλις αυτή του δόθηκε την άρπαξε από τα μαλλιά. Κατάφερε μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα να μετατρέψει μια προβληματική ομάδα σε μια τρομερή μηχανή που αποδίδει εξαιρετικό ποδόσφαιρο, έχει έναν σταθερό κορμό και κυριαρχεί απόλυτα απέναντι στον αντίπαλο. Σε λίγους μόλις μήνες στον πάγκο της Μπάγερν έχει μαζέψει ήδη πέντε τρόπαια, ανάμεσά τους και το σπουδαιότερο όλων, και συνεχίζει…

 

Το αστέρι: Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι

Το Α και το Ω στην επίθεση της Μπάγερν, το μεγάλο κανόνι του βαυαρικού συλλόγου, ο Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι θα είναι και φέτος το σημείο αναφοράς. Ο Πολωνός στράικερ είναι σαν το παλιό κρασί, αφού κάθε χρόνο παρουσιάζεται και καλύτερος, ενώ φέτος πραγματοποιεί τη σπουδαιότερη χρονιά της καριέρας του. Δυστυχώς για αυτόν η “Χρυσή Μπάλα” δε θα απονεμηθεί φέτος λόγω κορωνοϊού (σε μια ανεξήγητη απόφαση της FIFA αφού η ποδοσφαιρική δράση συνεχίστηκε κανονικά), μιας και θα ήταν ο επικρατέστερος να την κατακτήσει. Παρηγορήθηκε τουλάχιστον με το βραβείο του κορυφαίου παίκτη της σεζόν από την UEFA και είναι έτοιμος να “φορτώσει” ξανά τις αντίπαλες εστίες.

 

Η μεταγραφή: Λιρόι Σανέ

Η Μπάγερν τον ήθελε από πέρσι, όμως ο σοβαρός τραυματισμός του χάλασε τη μεταγραφή. Οι Βαυαροί επανήλθαν και έκλεισαν τον παίκτη σε τιμή ευκαιρίας (λόγω πανδημίας) αναλογικά με την κλάση του, μόλις 45 εκατομμύρια ευρώ. Στα πρώτα του ματς έδειχνε να προσαρμόζεται καλά στο παιχνίδι της ομάδας του Φλικ και η πρωταθλήτρια Ευρώπης, που αναβαθμίστηκε στις πτέρυγες με την απόκτησή του, περιμένει πολλά από αυτόν, αρκεί να μείνει μακριά από τραυματισμούς.

 

 

ΑΤΛΕΤΙΚΟ ΜΑΔΡΙΤΗΣ

Έτος ίδρυσης: 1903

Πρόεδρος: Μιγκέλ Άνχελ Χιλ Μαρίν

Γήπεδο: “Wanda Metropolitano”, Μαδρίτη (68.456 θεατές)

Τίτλοι: 10 Πρωταθλήματα Ισπανίας, 10 Κύπελλα Ισπανίας, 2 Σούπερ Καπ Ισπανίας, 3 Europa League, 1 Κύπελλο Κυπελλούχων, 3 Σούπερ Καπ Ευρώπης, 1 Διηπειρωτικό Κύπελλο

 

 

Μπορεί να μας παρουσιάσει κάτι διαφορετικό φέτος η Ατλέτικο; Αυτή είναι η ερώτηση που στριφογυρνάει κάθε χρόνο στο μυαλό όλων, όμως ο Ντιέγκο Σιμεόνε δεν αλλάζει τη φιλοσοφία του και μάλλον δε θα το κάνει ούτε φέτος. Οι “ροχιμπλάνκος” κάθε φορά μας παρουσιάζουν τον σκληροτράχηλο, μαχητικό και συντηρητικό τους χαρακτήρα, που ναι μεν τους έχει οδηγήσει σε αρκετές επιτυχίες την τελευταία δεκαετία, πλην όμως η υπέρβαση δεν έρχεται τα τελευταία χρόνια. Τον τίτλο στην Ισπανία δεν έχει καταφέρει να τον διεκδικήσει ουσιαστικά από το 2014 όταν και είχε πανηγυρίσει το τελευταίο της πρωτάθλημα, ενώ στο Champions League μετρά αρκετές αποτυχίες, με τελευταία τον αποκλεισμό από την άπειρη Λειψία στο Final-8 του περασμένου Αυγούστου. Η παρουσία του Λουίς Σουάρες θα δώσει ώθηση στην ομάδα, η οποία έχει διατηρήσει τον κορμό της και θα προσπαθήσει για το καλύτερο δυνατό και φέτος. Χρειάζεται να προσθέσει όμως και λίγη φαντασία στο παιχνίδι της για να μπορεί να φτάσει σε κάτι καλό, αλλιώς για άλλη μια χρονιά θα κινηθεί στη μετριότητα.

 

ΤΟ ΡΟΣΤΕΡ

Τερματοφύλακες: Γιαν Όμπλακ, Ίβο Γκρμπιτς

Αμυντικοί: Κιέραν Τρίπιερ, Σάιμε Βρσάλικο, Χοσέ Χιμένες, Στέφαν Σάβιτς, Φελίπε, Μάριο Ερμόσο, Ρέναν Λόντι, Μανού Σάντσες

Μέσοι: Λούκας Τορέιρα, Κόκε, Σαούλ, Έκτορ Ερέρα, Μάρκος Γιορέντε, Τομά Λεμάρ, Γιανίκ Καράσκο

Επιθετικοί: Βιτόλο, Άνχελ Κορέα, Ζοάο Φέλιξ, Λουίς Σουάρες, Ντιέγκο Κόστα, Ιβάν Σάπονιτς

 

Ο προπονητής: Ντιέγκο Σιμεόνε

Έχει γράψει με χρυσά γράμματα το όνομά του στην ιστορία της Ατλέτικο Μαδρίτης από το 2011 που βρίσκεται στον πάγκο του συλλόγου. Υπό τις οδηγίες του οι Μαδριλένοι έχουν φτάσει σε τεράστιες επιτυχίες, όπως δύο Europa League, ένα πρωτάθλημα Ισπανίας αλλά και δύο συμμετοχές σε τελικό Champions League. Η αμυντικογενής φιλοσοφία του και ο σκληρός τρόπος παιχνιδιού όμως δεν τον δικαιώνουν πάντα. Καλείται να παρουσιάσει μια πιο επιθετική ομάδα και να εκμεταλλευτεί παίκτες όπως ο Σουάρες και ο Ζοάο Φέλιξ, αν και ξέρουμε πως δύσκολα ο Αργεντινός θα αλλάξει.

 

Το αστέρι: Ζοάο Φέλιξ

Μετακινήθηκε πέρσι στους “ροχιμπλάνκος” από τη Μπενφίκα για το ιλιγγιώδες ποσό των 120 εκατομμυρίων ευρώ, κι ας μην είχε καν συμπληρώσει τα 20 του χρόνια. Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου και οι προσδοκίες ήταν τεράστιες προς το πρόσωπό του, ωστόσο κάτι οι τραυματισμοί, κάτι η πανδημία, κάτι η όχι και τόσο επιθετική φιλοσοφία της ομάδας, δεν του επέτρεψαν να ξεχωρίσει ιδιαίτερα. Φέτος είναι χρονιά αποδείξεων για το νεαρό Πορτογάλο.

 

Η μεταγραφή: Λουίς Σουάρες

Μέσα στο γενικό μπάχαλο που επικράτησε στη Βαρκελώνη αυτό το καλοκαίρι, η Μπαρτσελόνα έδιωξε κακήν κακώς τον τρίτο σκόρερ της ιστορίας της, Λουίς Σουάρες, στέλνοντάς τον ως… ελεύθερο στην αγκαλιά της Ατλέτικο. Τα καλύτερά του χρόνια ανήκουν στο παρελθόν, όμως ακόμη και τώρα, βαδίζοντας στα 34, ο Ουρουγουανός φορ μπορεί να δώσει πολύτιμες λύσεις στο σκοράρισμα για την Ατλέτικο και να αποτελέσει τον ηγέτη της στη φετινή προσπάθεια για διάκριση. Και να αποδείξει και στη Μπαρτσελόνα πως δεν είναι… ξοφλημένος.

 

 

RED BULL ΖΑΛΤΣΜΠΟΥΡΓΚ

Έτος ίδρυσης: 1933

Πρόεδρος: Χάραλντ Λούρτσερ

Γήπεδο: “Red Bull Arena”, Ζάλτσμπουργκ (31.895 θεατές)

Τίτλοι: 14 Πρωταθλήματα Αυστρίας, 7 Κύπελλα Αυστρίας, 3 Σούπερ Καπ Αυστρίας

 

 

Στην πρώτη της συμμετοχή ως Red Bull Ζάλτσμπουργκ στους ομίλους του Champions League πέρσι, μετά από χρόνια αποτυχιών στα προκριματικά της διοργάνωσης, η αυστριακή ομάδα τράβηξε πάνω της τα βλέμματα με το επιθετικό στυλ παιχνιδιού της. Υψηλά σκορ στα παιχνίδια της, διασκεδαστικό ποδόσφαιρο και διεκδίκηση της πρόκρισης μέχρι το τελευταίο ματς, σε έναν όμιλο με Λίβερπουλ και Νάπολι. Με τη φανέλα της μας συστήθηκε ο τρομερός Έρλινγκ Χάλαντ, ο οποίος έκανε απίθανα πράγματα στην περσινή φάση των ομίλων, πετυχαίνοντας χατ τρικ στην πρεμιέρα και συνολικά οκτώ γκολ! Όταν όμως το χειμώνα έφυγε για τη Ντόρτμουντ, η μόνιμη πρωταθλήτρια Αυστρίας τα τελευταία χρόνια αποδυναμώθηκε αισθητά, όπως συνέβη και με την περίπτωση του Μιναμίνο (έφυγε μαζί με τον Χάλαντ) αλλά και του Νοτιοκορεάτη Χουάνγκ, που μετακινήθηκε το καλοκαίρι στο… ξαδερφάκι της Ζάλτσμπουργκ, τη Λειψία. Οι Αυστριακοί δεν έχουν την ίδια δυναμική, όμως βρίσκονται ξανά στους ομίλους ξεπερνώντας στα προκριματικά τη Μακάμπι Τελ-Αβίβ του Γιώργου Δώνη με δύο νίκες και θέλουν σιγά σιγά να εδραιώσουν την παρουσία τους στους ομίλους, έχοντας φέτος ως ρεαλιστικό στόχο την τρίτη θέση βέβαια.

 

ΤΟ ΡΟΣΤΕΡ

Τερματοφύλακες: Τσίτσαν Στάνκοβιτς, Κάρλος Μιγκέλ Κορονέλ, Αλεξάντερ Βάλκε

Αμυντικοί: Ράσμους Κρίστενσεν, Πάτρικ Φάρκας, Αμάρ Ντέντιτς, Μαξιμίλιαν Βέμπερ, Ζερόμ Ονγκενέ, Ουμάρ Σολέ, Αντρέ Ραμάλιο, Άλμπερτ Βάλτσι, Αντρέας Ούλμερ

Μέσοι: Ένοκ Μουέπου, Μοχάμεντ Καμαρά, Ζλάτκο Γιουνούζοβιτς, Μαγίντ Ασιμέρου, Νίκολας Ζάιβαλντ, Λούκα Σούτσιτς, Ντόμινικ Σομποσλάι, Μασάγια Οκουγκάβα

Επιθετικοί: Νόα Οκαφόρ, Πάτσον Ντάκα, Καρίμ Αντεγέμι, Σέκου Κοϊτά, Μεργκίμ Μπερίσα, Τσουκουμπουίκε Αντάμου

 

Ο προπονητής: Τζέσε Μαρς

Ο πρώτος Αμερικανός προπονητής που πήρε μέρος στο Champions League παρουσίασε πέρσι ένα εξαιρετικό σύνολο με επιθετική φιλοσοφία που αν μη τι άλλο κέρδισε τις εντυπώσεις του ποδοσφαιρικού κοινού. Στην πρώτη του χρονιά στην ομάδα κατέκτησε και το νταμπλ στην Αυστρία και θέλει να συνεχίσει στα ίδια επιτυχημένα μονοπάτια, αναδεικνύοντας καινούριους πρωταγωνιστές.

 

Το αστέρι: Πάτσον Ντάκα

Ο Χάλαντ δε μένει πια εδώ, όμως ο Ντάκα έχει αποδείξει πως μπορεί να μπει στα παπούτσια του και να γίνει ο επόμενος σπουδαίος φορ που θα… μοσχοπουλήσει η Ζάλτσμπουργκ. Με 27 γκολ πέρσι σε όλες τις διοργανώσεις και ήδη 11 σε 7 ματς φέτος, ο επιθετικός από τη Ζάμπια θα είναι ο νούμερο ένα κίνδυνος για τις αντίπαλες άμυνες. Επίσης, ξεχωρίζει και ο Ούγγρος Σομποσλάι στη μεσαία γραμμή.

 

Η μεταγραφή: Ουμάρ Σολέ

Λίγα πράγματα στη μεταγραφική περίοδο για τη Ζάλτσμπουργκ, με πιο αξιοσημείωτη κίνηση να είναι η απόκτηση του Γάλλου σέντερ μπακ Σολέ από τη Λιόν, έναντι 4,5 εκατομμυρίων ευρώ για την ενίσχυση της άμυνας.

 

 

ΛΟΚΟΜΟΤΙΒ ΜΟΣΧΑΣ

Έτος ίδρυσης: 1922

Πρόεδρος: Βασίλ Κικνάτζε

Γήπεδο: “RZD Arena”, Μόσχα (27.320 θεατές)

Τίτλοι: 3 Πρωταθλήματα Ρωσίας, 10 Κύπελλα Σοβιετικής Ένωσης/Ρωσίας

 

 

Ήταν να μην επιστρέψει στο Champions League η Λοκομοτίβ Μόσχας, αφού το 2018 μπορεί να δήλωσε παρούσα μετά από δεκαπέντε χρόνια στη διοργάνωση, όμως ετοιμάζεται τώρα για την τρίτη συνεχόμενη συμμετοχή της. Πέρσι και πρόπερσι δεν κατάφερε κάτι καλύτερο από την τέταρτη θέση, όμως φέτος είναι έτσι ο όμιλος που ελπίζει βάσιμα στην τρίτη θέση και στη συνέχεια στο Europa League. Ο εμβληματικός Γιούρι Σέμιν, ο άνθρωπος που έχει κοουτσάρει τη Λοκομοτίβ σε όλες της τις συμμετοχές στα προηγούμενα Champions League, δε βρίσκεται πια στον πάγκο, ενώ σημαντική απώλεια είναι και ο μεσοεπιθετικός Αλεξέι Μίραντσουκ που μετακινήθηκε στην Αταλάντα. Παρ’ όλα αυτά, με παίκτες έμπειρους στο δυναμικό της όπως οι Κριχόβιακ, Τσόρλουκα, Σμολόφ, η δευτεραθλήτρια Ρωσίας είναι σίγουρα μια υπολογίσιμη δύναμη. Τα χρόνια που έφτανε πάντως στα ημιτελικά του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ (1998, 1999) και στην επόμενη φάση του Champions League (2003, 2004) μοιάζουν-και είναι-μακρινά.

 

ΤΟ ΡΟΣΤΕΡ

Τερματοφύλακες: Γκιλιέρμε, Άντον Κοτσένκοφ

Αμυντικοί: Ντμίτρι Ζιβογκλιάντοφ, Βλάντισλαβ Ιγκνατίεφ, Βέντραν Τσόρλουκα, Μουρίλο Σερκέιρα, Βιτάλι Λιστσόφ, Μασέι Ρίμπους, Μιχάλ Λισόφ

Μέσοι: Γκρέγκορζ Κριχόβιακ, Στάνισλαβ Μαγκέεφ, Ντανιίλ Κουλίκοφ, Ντμίτρι Ρουμπσίνσκι, Άντον Μίραντσουκ

Επιθετικοί: Φρανσουά Καμανό, Ρόμαν Τουγκάρεφ, Ριφάτ Ζεμαλεντίνοφ, Γιάσουρμπεκ Ζαλολιντίνοφ, Ζε Λουίς, Φίοντορ Σμολόφ, Λούκα Τζόρτζεβιτς, Έντερ, Βιτάλι Λισάκοβιτς

 

Ο προπονητής: Μάριο Νίκολιτς

Βαρύ το φορτίο για τον Σέρβο, ο οποίος κλήθηκε να διαδεχθεί τον Γιούρι Σέμιν, τον άνθρωπο που έχει οδηγήσει την ομάδα των σιδηροδρόμων σε όλες της τις επιτυχίες τα τελευταία χρόνια. Έχει να επιδείξει ένα νταμπλ στη Σερβία με την Παρτιζάν, πρωτάθλημα και κύπελλο με τη Βίντι στην Ουγγαρία και ετοιμάζεται για το ντεμπούτο του στο Champions League.

 

Το αστέρι: Φίοντορ Σμολόφ

Στην Κράσνονταρ εξελίχθηκε σε έναν από τους σημαντικότερους σκόρερ των ρωσικών γηπέδων, όμως από το 2018 που ανήκει στη Λοκομοτίβ δεν έχει καταφέρει να δείξει πολλά πράγματα, ταλαιπωρημένος και από πολλούς τραυματισμούς. Έπαιξε πέρσι και στην Ισπανία ως δανεικός στη Θέλτα χωρίς να κάνει κάτι ιδιαίτερο. Επέστρεψε στη Λοκομοτίβ και αυτή τη φορά θέλει να γίνει πρωταγωνιστής.

 

Η μεταγραφή: Φρανσουά Καμανό

Πέρσι έχασε το μεγαλύτερο μέρος της-κουτσουρεμένης λόγω κορωνοϊού-σεζόν στη Γαλλία, όμως γενικά τα τελευταία χρόνια είχε κάνει αισθητή την παρουσία του με τη φανέλα της Μπορντό. Η Λοκομοτίβ τον απέκτησε για να αναβαθμιστεί στα άκρα και περιμένει αρκετά από τον εξτρέμ από τη Γουινέα.

 

ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΕΚΑΚΗΣ