Αφιέρωμα στο Champions League 2019-20: Γ' Όμιλος

Γ’ ΟΜΙΛΟΣ

 

ΜΑΝΤΣΕΣΤΕΡ ΣΙΤΙ

Έτος ίδρυσης: 1880

Πρόεδρος: Καλντούν Αλ Μουμπάρακ

Γήπεδο: “Etihad” (55.017 θεατές)

Τίτλοι: 6 Πρωταθλήματα Αγγλίας, 6 Κύπελλα Αγγλίας, 6 Λιγκ Καπ Αγγλίας, 6 Κομιούνιτι Σιλντ, 1 Κύπελλο Κυπελλούχων

 

Η εντυπωσιακή Σίτι του Πεπ Γκουαρντιόλα κατάφερε κάτι που μοιάζει απίστευτο πέρσι, αφού μετά το πρωτάθλημα γεμάτο ρεκόρ που κατέκτησε το 2018 επανέλαβε την επιτυχία αυτή, πιάνοντας μάλιστα τα ίδια στάνταρ και βγαίνοντας νικήτρια στη συγκλονιστική μάχη με τη Λίβερπουλ. Μάλιστα, οι “πολίτες” κατέκτησαν τόσο το Κύπελλο Αγγλίας όσο και το Λιγκ Καπ και έγιναν η πρώτη αγγλική ομάδα που καταφέρνει να κάνει εγχώριο τρεμπλ. Οι “γαλάζιοι” του Μάντσεστερ διαθέτουν μία εξαιρετική ομάδα, μια πραγματική ποδοσφαιρική μηχανή που στη μέρα της μπορεί να διαλύσει κάθε αντίπαλο. Στην Ευρώπη όμως, η επιτυχία ακόμη αγνοείται. Η πιο μακρά πορεία της Σίτι στο Champions League είναι μέχρι τα ημιτελικά (2016), ενώ τα τελευταία δύο χρόνια μένει εκτός από την προημιτελική φάση, με τον περσινό αποκλεισμό της από την Τότεναμ να την πληγώνει ακόμη, αφού η... τεχνολογία τής έπαιξε άσχημο παιχνίδι (βρήκε στις καθυστερήσεις το γκολ της πρόκρισης στο επικό 4-3 με τους “πετεινούς” αλλά στη συνέχεια το τέρμα ακυρώθηκε από το VAR). Αυτό το καλοκαίρι οι “πολίτες” δεν άλλαξαν παρά ελάχιστα-δεν είχαν και λόγο να το κάνουν άλλωστε-, διαθέτουν μια ομάδα “γεμάτη” σε όλες τις θέσεις και μπορεί στο Champions League να μην έχουν καταφέρει ακόμη να αποκτήσουν κύρος σαν όνομα και ειδικό βάρος στη φανέλα τους, όμως βάσει υλικού θέλουν και έχουν όλα τα φόντα να φτάσουν ως το τέλος του δρόμου.

 

Ο προπονητής: Πεπ Γκουαρντιόλα

Την πρώτη του σεζόν στο Μάντσεστερ δεν κέρδισε κανέναν τίτλο, όμως έχει καταφέρει να χτίσει μια τρομερή ομάδα η οποία πήρε την Premier League για δύο σερί χρονιές με εντυπωσιακές επιδόσεις. Μεγάλος του στόχος βέβαια είναι να φτάσει και στην ευρωπαϊκή καταξίωση με τους “πολίτες”, με τον Καταλανό τεχνικό να κατακτά για τελευταία φορά το Champions League το 2011 με τη Μπαρτσελόνα και από τότε να τρώει αρκετά “στραπάτσα” στη διοργάνωση. Για άλλη μια χρονιά ξεκινάει τον θεσμό θέλοντας να δώσει τις δικές του απαντήσεις.

 

Το αστέρι: Σέρχιο Αγουέρο

Ο Κέβιν Ντε Μπρόινε είναι ο άνθρωπος-ασίστ για τη Σίτι με την εντυπωσιακή ακρίβεια των μεταβιβάσεών του, ο Νταβίδ Σίλβα είναι ο “μαέστρος” της ομάδας, ο Ραχίμ Στέρλινγκ στα χέρια του Γκουαρντιόλα έχει εξελιχθεί ίσως στον κορυφαίο Άγγλο ποδοσφαιριστή αυτή τη στιγμή, ο Μπερνάρντο Σίλβα είναι πια ένας top class παίκτης μετά και την εντυπωσιακή του παρουσία πέρσι, όμως ο Αγουέρο είναι πάντα μια σταθερή αξία για τους “πολίτες”. Ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία της ομάδας πλέον παραμένει στα 31 του ένας από τους κορυφαίους επιθετικούς στον κόσμο, ενώ έχει ξεκινήσει εντυπωσιακά και τη φετινή σεζόν σκοράροντας ήδη 6 τέρματα στα πρώτα 4 ματς πρωταθλήματος.

 

Η μεταγραφή: Ρόντρι

Όπως αναφέραμε ήδη, η Μάντσεστερ Σίτι δεν άλλαξε πολλά πράγματα στο ρόστερ της φέτος. Μία από τις λίγες προσθήκες που έκανε ήταν όμως πολύ σημαντική και αναφερόμαστε φυσικά στον εξαιρετικό αμυντικό χαφ Ρόντρι, για τον οποίο δαπάνησε 70 εκατομμύρια ευρώ για να τον αγοράσει από την Ατλέτικο Μαδρίτης (δεύτερη ακριβότερη μεταγραφή στην ιστορία της). Ο Ισπανός πληροί όλα τα κριτήρια που ζητά ο Γκουαρντιόλα από έναν ποδοσφαιριστή, ταιριάζει απόλυτα στη Σίτι και προορίζεται σιγά σιγά για αντικαταστάτης του Φερναντίνιο, που για χρόνια τραβούσε μόνος “κουπί” στη θέση αυτή με μεγάλη όμως επιτυχία.

 

ΣΑΧΤΑΡ ΝΤΟΝΕΤΣΚ

Έτος ίδρυσης: 1936

Πρόεδρος: Ρινάτ Αχμέτοφ

Γήπεδο: “Μέταλιστ Στάντιουμ” (40.003 θεατές)

 

Τίτλοι: 12 Πρωταθλήματα Ουκρανίας, 13 Κύπελλα Ουκρανίας, 8 Σούπερ Καπ Ουκρανίας, 1 Κύπελλο ΟΥΕΦΑ

 

Πιστή για άλλη μια φορά στο ραντεβού της με το Champions League, η Σαχτάρ Ντόνετσκ βρέθηκε απευθείας στους ομίλους αφού στην Ουκρανία κατέκτησε για τρίτη συνεχόμενη χρονιά τον τίτλο και όγδοη τα τελευταία έντεκα χρόνια. Ομάδα που έχει αποκτήσει μεγάλη εμπειρία πλέον στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, έχει κληρωθεί σε έναν όμιλο στον οποίο μπορεί η Σίτι να έχει τον πρώτο λόγο, όμως η δεύτερη θέση είναι ανοικτή και οι Ουκρανοί έχουν πολλές πιθανότητες για να συνεχίσουν στα νοκ άουτ, κάτι που δεν κατάφεραν πέρσι. Η καλύτερη πορεία τους στο Champions League ήρθε τη σεζόν 2010-11, τότε που έφτασαν ως τα προημιτελικά και αποκλείστηκαν από τη μετέπειτα πρωταθλήτρια Μπαρτσελόνα, ενώ μην ξεχνάμε πως η Σαχτάρ έχει κατακτήσει στο παρελθόν ευρωπαϊκό τρόπαιο, το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ το 2009. Θα βασιστεί πάλι σε αυτό το μείγμα Ουκρανών και Βραζιλιάνων ποδοσφαιριστών που έχει δημιουργήσει τα τελευταία χρόνια, όμως έχει να διαχειριστεί και τη γκρίνια του αρχηγού της, Τάισον, αφού οι άνθρωποι της ομάδας δεν τον άφησαν να ολοκληρώσει τη μεταγραφή του στη Μίλαν. Φυσικά θα είναι για ακόμη μία περίοδο “ξενιτεμένη”, αφού θα δίνει τα εντός έδρας παιχνίδια της στο Χάρκοβο, μακριά από τη φυσική της έδρα, το Ντόνετσκ, αλλά και το “στολίδι” της, το “Donbass Arena”, το οποίο υπέστη μέχρι και ζημιές από τις εχθροπραξίες μεταξύ Ρώσων και Ουκρανών.

 

Ο προπονητής: Λουίς Κάστρο

Ο Πορτογάλος τεχνικός αντικατέστησε το συμπατριώτη του, Πάουλο Φονσέκα, ο οποίος ανέλαβε τη Ρόμα. Έχει περάσει από τη δεύτερη ομάδα της Πόρτο και από τους πάγκους των Πενιαφέλ, Ρίο Άβε, Τσάβες και Γκιμαράες. Η Σαχτάρ είναι η πρώτη ομάδα που αναλαμβάνει εκτός Πορτογαλίας και φυσικά η μεγαλύτερή του πρόκληση.

 

Το αστέρι: Ζούνιορ Μοράες

Με βραζιλιάνικη καταγωγή αλλά πολιτογραφημένος Ουκρανός, ο Ζούνιορ Μοράες ξέρει πως η Σαχτάρ βασίζει πολλά πάνω του όσον αφορά την επιθετική λειτουργία. Πέρσι πέτυχε 26 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις, έβαλε τρία στο Champions League και φέτος θέλει να συνεχίσει στα ίδια και σε ακόμη καλύτερα επίπεδα.

 

Η μεταγραφή: Γεβχέν Κονοπλιάνκα

Κάποτε ήταν ένα μεγάλο ταλέντο του ουκρανικού ποδοσφαίρου, όμως τα καλύτερα χρόνια του τα πέρασε τελικά στην Ουκρανία και τη Ντνίπρο, αφού ούτε στη Σεβίλλη, ούτε στη Σάλκε μπόρεσε να πετύχει σημαντικά πράγματα. Φέτος γύρισε στη χώρα του για λογαριασμό της Σαχτάρ και ελπίζει να επιστρέψει στα παλιά στάνταρ του.

 

ΝΤΙΝΑΜΟ ΖΑΓΚΡΕΜΠ

Έτος ίδρυσης: 1911

Πρόεδρος: Μίρκο Μπάρισιτς

Γήπεδο: “Μάξιμιρ” (35.123 θεατές)

Τίτλοι: 30 Πρωταθλήματα Γιουγκοσλαβίας/Κροατίας, 23 Κύπελλα Γιουγκοσλαβίας/Κροατίας, 6 Σούπερ Καπ Κροατίας

 

Η κορυφαία ομάδα της Κροατίας βρίσκεται για έβδομη φορά στην ιστορία της στους ομίλους του Champions League, αφού κατάφερε να ξεπεράσει τρία εμπόδια στους προκριματικούς (Σαμπούρταλο, Φερεντσβάρος και Ρόζενμποργκ) και να πάρει μέρος για ακόμη μια χρονιά στη μεγάλη γιορτή του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Η τελευταία της συμμετοχή ήρθε τη σεζόν 2016-17, όμως η Ντινάμο Ζάγκρεμπ δεν έχει καταφέρει ποτέ να περάσει από τη φάση των ομίλων. Ίσως φέτος δοκιμάσει τις πιθανότητές της, αν και σίγουρα είναι το αουτσάιντερ μπροστά σε Σίτι, Σαχτάρ και Αταλάντα. Στη χώρα της είναι απόλυτη κυρίαρχος αφού το πρωτάθλημα το χάνει σπάνια τα τελευταία χρόνια, ωστόσο θα ήθελε να καταφέρει κάτι αξιοσημείωτο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Μεγάλο της όπλο είναι η “καυτή” έδρα της, με τους οπαδούς της βέβαια να δημιουργούν συχνά προβλήματα, όπως πριν από μερικούς μήνες που προκάλεσαν την τιμωρία της ομάδας εξαιτίας ρατσιστικής συμπεριφοράς που επέδειξαν στο ματς του Europa League με τη Μπενφίκα, με τη Ντινάμο να αναγκάζεται να δώσει το πρώτο ευρωπαϊκό της παιχνίδι φέτος χωρίς θεατές.

 

Ο προπονητής: Νέναντ Μπιέλιτσα

Ο πρώην διεθνής με την Κροατία ποδοσφαιριστής ξεκίνησε την προπονητική του καριέρα στην Αυστρία, όπου κάθισε στον πάγκο τεσσάρων ομάδων της χώρας (ανάμεσα σε αυτές και η Αούστρια Βιέννης), προτού περάσει από Σπέτσια και Λεχ Πόζναν. Ανέλαβε τη Ντινάμο Ζάγκρεμπ τον Μάιο του 2018 και μέσα σε οκτώ μέρες πρόλαβε να πανηγυρίσει το νταμπλ, ενώ πέρσι την οδήγησε σε ένα ακόμη πρωτάθλημα και φέτος στην επιστροφή της στους ομίλους του Champions League.

 

Το αστέρι: Μπρούνο Πέτκοβιτς

Ο Μπρούνο Πέτκοβιτς είναι ο παίκτης-κλειδί για τους Κροάτες, ένας επιθετικός που τα πήγε πολύ καλά πέρσι, στην πρώτη του σεζόν με την ομάδα, πετυχαίνοντας 12 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις. Αξίζει να προσέξει κάποιος και τον ταχύτατο Ντάνι Όλμο, που άφησε την ακαδημία της Μπαρτσελόνα στα 16 του για να παίξει μπάλα στην Κροατία, σκόραρε διψήφιο αριθμό τερμάτων πέρσι με τη Ντινάμο και ήταν αυτός που έβαλε το νικητήριο γκολ για τους Ισπανούς στον τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Κ21 αυτό το καλοκαίρι.

 

Η μεταγραφή: Λούκα Ιβάνουσεκ

Ο 20χρονος μεσοεπιθετικός άφησε θετικές εντυπώσεις πέρσι στο κροατικό πρωτάθλημα με τη φανέλα της Λοκομοτίβα Ζάγκρεμπ, πετυχαίνοντας 6 γκολ και μοιράζοντας 5 ασίστ. Η Ντινάμο τον αγόρασε για 3 εκατομμύρια ευρώ και ο νεαρός άσος θα έχει την ευκαιρία να δείξει την αξία του και στο Champions League.

 

ΑΤΑΛΑΝΤΑ

Έτος ίδρυσης: 1907

Πρόεδρος: Αντόνιο Περκάσι

Γήπεδο: “Ατλέτι Ατζούρι ντ’ Ιτάλια” (21.300 θεατές)

Τίτλοι: 1 Κύπελλο Ιταλίας

 

Πρόκειται για την ευχάριστη έκπληξη της περσινής Serie A, αφού κόντρα σε κάθε προγνωστικό κατάφερε να τερματίσει στην τρίτη θέση της βαθμολογίας και να πάρει για πρώτη φορά στην ιστορία της το εισιτήριο για τους ομίλους του Champions League. Μιλάμε για μια τεράστια επιτυχία, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς πως η ομάδα του Μπέργκαμο σπάνια πραγματοποιεί ευρωπαϊκές συμμετοχές. Παρ’ όλα αυτά, τα προηγούμενα δύο χρόνια είχε καταφέρει να βγει στο Europa League (τη σεζόν 2017-18 έπαιξε μάλιστα για πρώτη φορά στους ομίλους), κάτι που δείχνει πως σιγά σιγά η “Ντέα” αλλάζει επίπεδο. Σε επίπεδο Champions League είναι φυσικά άπειρη και αυτό μπορεί να της στοιχίσει, όμως ο όμιλος είναι ανοικτός για τη δεύτερη θέση πίσω-λογικά-από τη Σίτι και όλα μπορούν να συμβούν. Οι “μπεργκαμάσκι” άλλωστε διαθέτουν έναν εξαιρετικό προπονητή, τον Τζιαν Πιέρο Γκασπερίνι, αλλά και παίκτες ικανούς να κάνουν τη διαφορά κυρίως στην επιθετική γραμμή, όπως οι Μουριέλ, Ίλισιτς, Πάπου Γκόμεζ και Ζαπάτα. Το θέμα για την Αταλάντα είναι αν θα μπορέσει να διαχειριστεί τόσο τις εντός συνόρων υποχρεώσεις της, όσο και τις ευρωπαϊκές, μην έχοντας ξεκινήσει και πολύ καλά φέτος στη Serie A, φανερώνοντας πολλά προβλήματα στην άμυνα. Να σημειώσουμε πως η ομάδα δε θα δώσει τα εντός έδρας παιχνίδια της για το Champions League στη φυσική της έδρα, αλλά θα χρησιμοποιεί το "Σαν Σίρο" του Μιλάνου, κάτι που ίσως αφαιρέσει λίγη από τη δυναμική της.

 

Ο προπονητής: Τζαν Πιέρο Γκασπερίνι

Είναι ο αναμορφωτής της Αταλάντα, ο άνθρωπος που ευθύνεται για τις επιτυχίες της ομάδας τα τελευταία χρόνια. Βρίσκεται από το 2016 στον πάγκο της “Ντέα” και την έχει οδηγήσει όλες τις χρονιές σε ευρωπαϊκή έξοδο, με αποκορύφωμα την περσινή σεζόν που την έβγαλε στο Champions League. Σύμφωνα με δημοσιεύματα βρέθηκε κοντά στην αποχώρηση αυτό το καλοκαίρι, όμως παρέμεινε για να καθοδηγήσει τους “μπεργκαμάσκι” στην κορυφαία διοργάνωση. Με τη δουλειά του εκεί, νιώθει πως παίρνει επιτέλους την αναγνώριση που του αξίζει στο ιταλικό ποδόσφαιρο.

 

Το αστέρι: Ντουβάν Ζαπάτα

Ο Κολομβιανός στράικερ πραγματοποίησε τη σεζόν της ζωής του πέρσι, αφού πέτυχε 23 γκολ στη Serie A (δεύτερος σκόρερ πίσω από τον Κουαλιαρέλα) και 28 σε όλες τις διοργανώσεις, συμβάλλοντας τα μέγιστα για να βγει η Αταλάντα στο Champions League. Παίκτης με εντυπωσιακή σωματοδομή, δύναμη και ταχύτητα, θα είναι ο νούμερο ένα κίνδυνος για τους αντιπάλους της ομάδας του Μπέργκαμο και φέτος, στον δεύτερο χρόνο δανεισμού του από τη Σαμπντόρια.

 

Η μεταγραφή: Λουίς Μουριέλ

Η Αταλάντα δυνάμωσε αρχικά στην άμυνα με την προσθήκη του Μάρτιν Σκρτελ, όμως ο Σλοβάκος έλυσε τη συνεργασία του με την ομάδα τρεις μόλις εβδομάδες μετά την επίσημη παρουσίασή του, αφού λέγεται πως τσακώθηκε με τον προπονητή του (στη θέση του οι Ιταλοί πήραν τον Κίερ)! Στην επίθεση πάντως προσέθεσε ένα ακόμη πολύτιμο όπλο, με τον Μουριέλ να επιστρέφει τον περασμένο χειμώνα στην Ιταλία αρχικά για τη Φιορεντίνα (τα πήγε εξαιρετικά κυρίως στα πρώτα του παιχνίδια με τους “βιόλα”) και να συνεχίζει πλέον στους “μπεργκαμάσκι”, έχοντας ήδη και δύο τέρματα σε ισάριθμες συμμετοχές.

 

Πηγή: www.uefa.com

ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΕΚΑΚΗΣ